استفاده از پرسشنامه های معتبر و روا در زمینه هویت من برای انجام پژوهش های گروهی و سنجش عینی هویت افراد، ضرورتی است که طی دهه های اخیر از سوی روانشناسان مورد توجه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی سازه و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه گسترش یافته سنجش عینی منزلت هویت من (EOM-EIS-2) در شهر تهران بود. به این منظور تعداد 2334 نفر از دانش آموزان دبیرستانی شهر تهران انتخاب شدند. با استفاده از ترجمه فارسی پرسشنامه هویت من (EOM-EIS-2) روایی سازه این پرسشنامه با دو روش تحلیل عاملی اکتشافی برای یک نمونه تصادفی 50 درصدی و تحلیل عاملی تاییدی با مقایسه سه مدل روی 50 درصد دیگر انجام شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی نشان داد که پرسشنامه مذکور در هویت عقیدتی و بین شخصی به ترتیب چهار عامل دنباله روی، هویت یافتگی، بحران زدگی و سردرگمی را دارد. هم چنین روایی همگرا- واگرای چهار منزلت هویت مشابه در دو هویت عقیدتی و بین شخصی محاسبه شد و میزان آن از 0.38 تا 0.65 به دست آمد که بیانگر روایی همگرا- واگرای این ابزار است. ضریب پایایی آلفای کرونباخ هشت زیر مقیاس هویت من در سردرگمی عقیدتی و بحران زدگی عقیدتی 0.46 و برای بقیه زیرمقیاس ها از 0.53 تا 0.76 به دست آمد. درنتیجه گیری نهایی این پژوهش روایی سازه و پایایی این پرسشنامه مورد تایید قرار می گیرد.

ارزشیابی عملکرد یادگیرندگان، یکی از مولفه های مهم و حساس در فرآیند یاددهی - یادگیری و از عناصر اساسی هر برنامه درسی است. در حال حاضر، ارزشیابی های رایج در فرآیند یاددهی - یادگیری، عمدتا پاسخ محور بوده و بر یادآوری ساده اطلاعات و انجام تکالیف سطوح پایین تاکید دارد در صورتی که در شرایط بیماری و حل مساله، سطوح بالای حیطه شناختی حایز اهمیت می باشد و این امر مستلزم بکارگیری شیوه های نوین ارزشیابی است. یکی از این روش ها «آزمون بالینی ساختاردار عینی»(Objective Structured Clinicl Examination-OSCE)  می باشد که برای اولین بار در سال 1975 توسط دکتر هاردن معرفی شد. بسیاری از استادان،OSCE  را روشی کارآمد برای ارزیابی همه جانبه شایستگی ها می دانند و در بسیاری از دانشگاه های معتبر دنیا نیز از این آزمون به عنوان معیار ارزشیابی استفاده می شود. با توجه به گسترش برنامه های بازآموزی در ایران، ضرورت ارزیابی دقیق این برنامه ها و پژوهش درباره آنها به عنوان یک نیاز احساس می شود. بنابراین، پژوهشگران بر آن شدند تا با استفاده از آزمون بالینی ساختاردار عینی به بررسی دیدگاه شرکت کنندگان یک دوره بازآموزی از این شیوه ارزشیابی، بپردازند.

1. مقدمه آنچه امروزه در مورد توسعه مناطق روستایی مطرح است، توسعه پایدار روستایی است و اگر چه در سال های اخیر توجه به توسعه پایدار روستایی بیش از گذشته در پژوهش های مکتوب پیرامون مسئله توسعه کشور نمود یافته، اما هنوز به مقوله امنیت در بطن جامعه روستایی به عنوان یکی از اهداف غیر مستقیم توسعه پایدار توجهی نشده است. از سویی در زمینه رویکردهای کالبدی پیشگیری محیطی و ایجاد تغییرات محیطی به منظور کاهش جرم خیزی فضاها و افزایش قابلیت امنیتی آن ها، نظریات متعددی ارائه شده و دریچه ای نوین به تامین امنیت گشوده شده است که در آن تاثیر محیط کالبدی را بر امنیت یا احساس امنیت نشان می-دهد. در این میان طرح های هادی روستایی به عنوان مهمترین طرح در حوزه برنامه ریزی روستایی با ماهیتی کالبدی می باشند ولی به مقوله امنیت کالبدی نپرداخته اند. هدف کلی این تحقیق شناخت میزان سازگاری ویژگی های کالبدی با احساس امنیت ساکنین است تا با آزمون میزان ارتباط میان این متغیرها، از دستاوردهای آن بتوان در جهت ارتقای کیفی طرح های هادی روستایی همسو با افزایش قابلیت امنیتی فضاهای روستایی بهره برد...

هدف این پژوهش، مطالعه واکنش سرمایه گذاران نسبت به پایداری ذهنی و عینی اجزای سود در شرکت های مشکوک به درماندگی مالی طی یک دوره 11 ساله از سال 1386 تا 1396 با 1320 مشاهده در 120 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، است. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از الگوی معادلات هم زمان میشکین(1983) و مدل رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار ایویوز نسخه 10 استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که سرمایه گذاران پایداری ذهنی اجزاء نقدی و تعهدی سود را نسبت به پایداری عینی اجزاء نقدی و تعهدی سود را بیشتر از واقع ارزش گذاری می کنند. بنابراین سرمایه گذاران پایداری سود شرکت های مشکوک به درماندگی مالی را نادرست قیمت گذاری می کنند و بازار سرمایه نسبت به اطلاعات اجزای سود، کارایی ندارد. به عبارت دیگر، شرکت های مشکوک به درماندگی مالی، واکنش نادرست سرمایه گذاران و قیمت گذاری غیر عقلایی و نادرست آن ها را به دنبال دارد.

ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر یکی از چالش‌های اصلی بیمه مرکزی ج.ا.ا می‌باشد. مکانیزم فعلی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر مبتنی بر شاخص‌های سنتی حسابداری می‌باشد که در بهترین حالت قادر به ارزیابی50% از شرکت‌ها می‌باشد و عملکرد بازاریابی که شاخص های آن مبتنی بر بازار و بیمه گذار محوری هستند، در مکانیزم فعلی لحاظ نشده است. لذا سئوال اصلی این است که چگونه می‌توان مدلی به منظور ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر طراحی نمود تا بتواند واقع بینانه‌ای از عملکرد آن‌ها ارائه نماید؟ به منظور پاسخ دادن به سئوال فوق، ابتدا شاخص‌های فعلی مورد ارزیابی در شرکت‌ها و صنعت بیمه در جهان مورد بررسی و غربالگری قرار گرفت. سپس با انجام مصاحبه از خبرگان داخلی، شاخص‌های نهایی حاصل از پیشینه و مصاحبه تلخیص گردید. بررسی‌ها نشان داد که خلأ قابل توجهی در رابطه با شاخص‌های مبتنی بر بازار به هنگام ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر وجود دارد. لذا مدل ریاضی تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای مبتنی بر شاخص‌های بازار طراحی گردید. جامعه آماری شامل 28 شرکت فعال در صنعت بیمه ایران می‌باشند. داده‌های واقعی از اسناد و مدارک مربوط به سال 1398 بیمه مرکزی ج.ا.ا جمع‌آوری گردید. نتایج حل مدل ریاضی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر نشان داد که تنها 1شرکت در هر سه مرحله و همچنین بطور کلی کارا بوده است. تعداد 12 شرکت در یک مرحله، تعداد 9 شرکت در دو مرحله کارا بودند، در حالیکه کارایی کلی آن‌ها کمتر از 1 بود. همچنین تعداد 6 شرکت دارای کارایی 100% در فرآیند بازاریابی و عملکرد بازار بودند.